Een viaduct is in Dronten gebouw met veertig betonblokken die met voorspanning in twee richtingen aan elkaar gekoppeld zijn. Eerst zijn prefabliggers samengesteld uit acht blokken, elk één meter hoog, anderhalve meter breed en tweeënhalve meter lang. Een twintig meter lange ligger die wordt ingehesen wordt samengedrukt en bij elkaar gehouden door voorspanstrengen zonder aanhechting in kunststofbuizen. De betonblokken hebben nokken op de kopse kanten die in elkaar grijpen om verschuiven te voorkomen. Door het toepassen van voorspanning kan na het benodigd zijn van de brug de spanning eraf worden gehaald en kunnen de blokken worden hergebruikt. Het voegmateriaal is nog niet circulair. Bij dit eerste uitgevoerde ontwerp worden de blokken wel ingevet, zodat bij demontage het voegmateriaal eenvoudig kan worden verwijderd met plamuurmes en staalborstel. Een herbruikbaar voegmateriaal is lastig aangezien het zeer grote lokale krachten moet kunnen herverdelen en ook nog eens duurzaam zijn. De blokken en kabels zijn ontworpen op een levensduur van 200 jaar. Het gevolg hiervan was een sterker en dichter betonmengsel C60/70 met grotere betondekking dan normaal.

Bron:, “Iemand nog een circulair viaduct nodig? De bouwstenen gaan nog nog zeker 200 jaar mee.” Cobouw, 14 januari 2019.